Tuesday, November 23, 2004

:: Lost

(sila download dan mainkan lagu tema cerita ini ketika membaca:

Tristania-Lost Right Click-Save Target As...)



Bab 1

Prolog

Keseronokan menaiki bas telah membawa padah kepada aku. Agaknya salah tune style aku duduk dalam bas tu, tipon bimbit aku jatuh dari suar. Dah nak sampai Lipis baru aku sedar. Sebab agak ramai orang dalam bas, aku cuba kontrol panik dan cuba cari kat bawak kot-kot ada. Tapi malangnya hampa. aku terus tanya kat orang sekeliling. Diaorang semua geleng kepala. Time tu aku semakin hangin.



Bab 2

Kerjasama

Bila turun dari bas aku mintak kebenaran drebar bas tu nak lepak jap dalam bas cari tipon bimbit tu. Mujurlah drebar tu sporting dan memahami perasaan orang hilang tipon bimbit. Tapi tak jumpa jugak.



Bab 3

780/1000

Dalam tipon bimbit tu ada banyak sms rentetan peristiwa penting dalam hidup aku. No tipon toksah cerita. Last aku back-up bulan 9 ari tu. Tapi sepanjang Hari raya baru-baru ni banyak entry baru. Termasuk member-member masa sekolah dulu semua dah bagi no tipon baru kat aku. Takkan aku nak pegi apply no tipon kali ke dua kat gadis-gadis?



Bab 4

Guruh di langit

Time tu aku dah flashback semua orang yang duduk kat sekeliling aku tadi. Drebar bas tu pun ada jugak kenal 2-3 orang. Kalau ye pun tipon aku jatuh, bagitau la, jangan curi. Aku ada macam-macam cara nak susahkan hidup orang lain, tapi mencuri bukan cara aku. Inilah yang menjadi primary reason hangin aku semakin mendidih. Kali ni kalau aku tak jumpa balik tipon bimbit aku tu, aku akan pastikan Syarikat Bas Lin Siong tu ngan semua pengguna-pengguna dia ngan semua warga Lipis ni akan bermandi darah!



Bab 5

Menarik Benang Di Tepung

Lepas tu aku try tipon nombor aku tu, ada ringing, tapi takde orang angkat. "Kalau berani angkat la tipon tu! Kita setel cara kasar pun takpe" getus hatiku. Banyak kali jugak aku try tapi tak angkat. tetiba baru aku teringat yang tipon aku tu kena bukak slide dia kalau nak jawap tipon. Tak boleh jawap pakai tekan button je. Aku rasa kali ke 8 baru ada orang angkat,

"Heloo asalamualaikum..."

Mak aih, lembutnya suara!



Bab 6

Konfrontasi

"Saya nampak tipon tu atas lantai. Saya ambik la"

"Abis tu tak tanya langsung sapa punya? Main ambik je!"

"Saya ingat nak ambik dulu, kendian baru cari tuan dia bila turun dari bas nanti. Mana tau tuan dia dah turun. Awak jangan ingat saya saje je ambik nak curi ke apa. Saya puas cari no tipon awak dalam tipon ni nak kontek untuk pulang balik"

"Dah itu tipon saya, macamana awak nak tipon saya kalau tipon saya pada awak!?"

"La.. manalah tau saya boleh kontek makwe awak ke, anak awak tu bagitau tipon ni ada pada saya. Saya takde niat langsung nak curi tipon ni."

"Hmm.. saya paham niat awak. Saya ucapkan terima kasih la atas kemurnian hati awak ni. Kalau orang lain jumpa, saya yakin memang takkan jumpa dah tipon ni. Time kasih yekk?!"

"Sama-sama. lain kali jaga-jaga la pegang tipon tu."

"Ini kad saya. Lain kali kalau senang tipon la saya. Saya belanja makan mee kari"

":)"



Epilog

Aku rasa sangat bertuah sebab awek tu yang jumpa tipon aku. Dan dia jugak berani jumpa aku nak bagi balik tipon tu. Semangat macam ni lah yang kita mahu sebenarnya. Di mana aku akan sentiasa mencurigai semua orang, masih ada sebilangan yang hati mulia macam awek ni. Aku tak sempat tanya nama dia. Dan kalau dia baca ni, aku nak ucapkan banyak-banyak terima kasih la sebab pegang tipon aku. Sampai skang tipon aku wangi lagi.

Kalaulah semua orang bersikat amanah dan bertanggungjawap macam awek ni, kita semua akan hidup aman sentosa takde masalah.

Tapi jangan harap la...

1 comment:

  1. wah wah wah...baguih laa. awek tuh pon jujur mcm aku gak. kalo aku yg jumpe toksah risau laa. gerenti aku akan cube sedaya upaya dgn kudrat aku yg ader utk pulangkan balik ke genggaman ko.

    ................

    err...tu pon sbb handset ko x brape canggish. kalo nokia 7270 toksah harap laa aku nak pulangkn!

    ReplyDelete